صدای پای نی نی

وبلاگ قبلی که نمی دونم به چه دلیلی رفت تو هوا و فیل *تر شد...خیلی غصه خوردم.ولی بعد یه سری نوشته هامو که توی گوگل  ریدر داشتم اینجا کپی پیست کردم و سعی کردم کمتر ناراحت باشم و از حالا اینجا بنویسم...البته هنوز اینجا رو دوست ندارم...کامنت های این چند سال رو هم از دست دادم

این روزا پر از حس های خوبم...دیگه چیزی تا تولد دخترکم باقی نمونده...کارها تقریبا تموم شده ...فقط از لحاظ جسمی داغونم...کمردرد وپادرد و استقرار دائمی در دستشویی و...

به ندرت کار می کنم...فقط کارهای واجب خونه رو...اونم خیلی کم

با کمک مامان مهربونم و همسرک اتاق نی نی دخملی رو چیدیم ..

پریشب رفتیم سونو و با عزیز کوچولومون  دیدار تازه کردیم.همسرک دوربین به دست هی عکس می گرفت و صدای قلبشو ضبط کرد.

باورم نمی شه که به زودی سه نفر می شیم...صدای پای بهار و صدای پای نی نی به گوش می رسه...